Een vermogensbeheerder kan stimulansen (d.w.z. inducements) ontvangen van de beheerders van de fondsen die zij in de portefeuilles van haar klanten belegt. Deze stimulansen kunnen de vorm aannemen van een geschenk, een korting of een commissie. Deze praktijken komen niet voor in de sector van de trackers (d.w.z. een categorie van financiële instrumenten die uitsluitend door de onderneming worden gebruikt). Bovendien is het beleid van de onderneming om geen inducements te aanvaarden.
De volgende principe vormt het beleid van de onderneming inzake deze inducements.
Nooit inducements
De onderneming heeft een beleid dat erop gericht is nooit inducements te aanvaarden. De onderneming geeft er de voorkeur aan onafhankelijk te zijn van enig fonds en eenvoudige, begrijpelijke en transparante tarieven en kostenstructuren aan haar klanten mede te delen. De onderneming vindt inducements een gruwel voor de consument en een bron van belangenconflicten.
Een SGPCI-onderneming die onverschuldigde betalingen ontvangt, is verplicht deze terug te geven. Aangezien de onderneming geen te hoge betalingen ontvangt, bestaat hiervoor geen speciale procedure.
De nalevingsfunctionaris is verantwoordelijk voor de handhaving van dit beleid en de toepassing van deze procedures binnen de onderneming.