Corentin Scavée

14 Mar 2024

Gekopieerd

Obligaties, essentieel ingrediënt van beleggingsportefeuille

Obligaties worden vaak beschouwd als het eenvoudigste en meest toegankelijke beleggingsproduct. Naar analogie met de behoeftenpiramide van Maslow, zouden obligaties, als er een 'investeringspiramide' zou worden opgesteld, ongetwijfeld een primaire behoefte zijn: een voorwaarde voor elke andere vorm van beleggen.

Wat is een obligatie?

Algemeen gezien is een obligatie een lening die is uitgegeven door een overheid of een bedrijf en die een vaste rentevoet biedt over een vaste periode, met de belofte van terugbetaling op de eindvervaldag.

Een financiële antiquiteit

Obligaties bestaan al sinds de Romeinse tijd toen ze een wettelijke band definieerden waaronder de ene persoon aan de andere was gebonden om een financiële verplichting na te komen. Deze financiële verplichting werd in het Latijn 'ob-ligatus' genoemd, letterlijk 'hechte band', waarmee een sterke relatie tussen twee mensen wordt beschreven. Het is daarom niet verwonderlijk dat deze term in het Engels werd vertaald naar het woord 'bond'.

Het meest populaire beleggingsinstrument ter wereld

In 2020 bedroeg de som van alle uitstaande obligaties €110 biljoen, 30% meer dan de totale waarde van alle aandelen op dat moment. Ze bestaan voor 68% uit staatsobligaties en 32% uit bedrijfsobligaties.

Een veiligheidsgarantie die geruststelt

De stabiele, meestal vaste rente en de belofte van terugbetaling op de einddatum bieden veiligheid voor de belegger, waardoor het mogelijk wordt om een gegarandeerd rendement te genereren met een laag risico. Om deze reden wordt de obligatie beschouwd als het basisbeleggingsproduct, een soort 'primaire belegging'.

Geen terugbetalingsgarantie maar voorrang op aandeelhouders

Men moet zich ervan bewust zijn dat obligaties geen volledig risicovrij product zijn. Als de lener niet in staat is om terug te betalen, kunt u uw investering geheel of gedeeltelijk verliezen. Het is echter over het algemeen veel minder riskant dan aandelen. Enerzijds omdat de waarde van een obligatie stabieler blijft en in mindere mate reageert op veranderingen in de economische situatie van een bedrijf of een staat. Anderzijds omdat de houder van een obligatie voorrang heeft en in geval van faillissement wordt terugbetaald vóór de aandeelhouder.

Hoe wordt de koers van een obligatie bepaald?

Elke centrale bank stelt periodiek een dagtarief vast, de 'fondsenrente' genoemd, waartegen zij de ontvangen deposito's van commerciële banken vergoedt. Dit tarief wordt gebruikt als maatstaf voor het bepalen van de rentetarieven op obligaties, ook wel 'coupons' genoemd. Afhankelijk van de economische en financiële situatie van de emittent van een obligatie en zijn veronderstelde terugbetalingscapaciteit, wordt een extra rente toegevoegd aan de rente om de belegger te vergoeden voor het extra risico dat hij loopt. Deze verhoging wordt de 'risicopremie' genoemd.

Een hogere rente impliceert een hoger risico

Zonder risico is er geen hoog rendement. Dit adagium is ook van toepassing op obligaties. Een obligatie met een hoge rente houdt dus een groter risico op verlies in dan een obligatie met een lagere rente. Een rigoureuze beoordeling van dit risico is een complexe taak waarin bedrijven die ratingbureaus worden genoemd zich hebben gespecialiseerd. Ze kennen aan elke obligatie een rating toe en deze rating maakt het mogelijk om snel het gelopen risico in te schatten en obligaties gemakkelijk met elkaar te vergelijken.

Staatsobligaties zijn over het algemeen veiliger

Overheidsobligaties hebben doorgaans een lagere rente dan obligaties die zijn uitgegeven door bedrijven. Ze bieden grotere terugbetalingsgaranties, aangezien een staat duurzamer is en vrij gemakkelijk de mogelijkheid heeft om zijn schuld en inkomsten te verhogen om leningen terug te betalen.

Liquide markt, fluctuerende waarde

Net als bij aandelen is er een obligatiemarkt waar u voor de vervaldatum obligaties kunt kopen of verkopen aan andere beleggers. De prijs waartegen obligaties worden geruild, wordt daar bepaald door de wet van vraag en aanbod. Als gevolg hiervan kan de prijs van een obligatie in de loop van de tijd variëren.

Verwar het rendement en de obligatierente niet

Als gevolg van prijsschommelingen zal een belegger die een obligatie koopt na de uitgifte of die deze vóór de vervaldatum verkoopt, waarschijnlijk een geannualiseerd rendement behalen dat verschilt van het rentetarief dat door de obligatie wordt geboden. De betaalde rente is inderdaad gebaseerd op de waarde van de obligatie bij uitgifte, terwijl het rendement wordt berekend op basis van de werkelijke aan- en verkoopprijzen. Enkel beleggers die een obligatie kopen wanneer deze wordt uitgegeven en deze houden tot de vervaldatum, zullen een rendement behalen dat gelijk is aan de rentevoet van de obligatie.

De rente en prijzen van de centrale bank bewegen in de tegenovergestelde richting

Aangezien de door de centrale bank vastgestelde fondsrente als maatstaf dient voor het bepalen van de obligatierente, leidt een verhoging van deze fondsrente automatisch tot hogere rendementsverwachtingen bij beleggers. De enige manier waarop een uitstaande obligatie een stijging van de fondsrente kan compenseren om aantrekkelijk te blijven, is door de marktprijs aan te passen. Een prijsdaling zal inderdaad zijn lagere rente compenseren en het rendement in overeenstemming brengen met de verwachtingen van de investeerders.

Een factor van stabiliteit

Vanwege hun verminderde gevoeligheid voor de aandelenmarkten, stabiliseren obligaties een portefeuille door het algemene neerwaartse risico te verminderen. Staatsobligaties gaan in sommige gevallen zelfs zo ver dat ze de daling van de aandelen gedeeltelijk compenseren. In tijden van grote onzekerheid beschermen beleggers zichzelf door activa te kopen die een vorm van kapitaalbescherming bieden, deze activa worden safe-havens genoemd. Staatsobligaties zijn een van die veilige havens en zien hun prijzen over het algemeen stijgen in tijden van crisis. Er bestaat dus een zekere decorrelatie tussen de beurs en staatsobligaties.

Obligaties: beter een beetje of veel dan helemaal niet

Zoals we zojuist besproken hebben, maakt de aard van obligaties - met een laag risico - ze een essentieel ingrediënt van iedere beleggingsportefeuille. Of u nu een eerder defensief of offensief beleggersprofiel heeft, een tranche obligaties blijft essentieel om de onvermijdelijke schommelingen op de aandelenmarkt op te vangen.

Bovendien is de benadering van easyvest, die gebaseerd is op beleggen in trackers, een eenvoudige en efficiënte manier om een brede blootstelling aan aandelen en obligaties op te bouwen. Ongeacht u kiest voor een laag of hoog risicoprofiel: uw portfolio bij easyvest zal een groot aantal obligaties bevatten, waardoor het algehele risico wordt verminderd.

Hoeveel obligaties moet u in uw portefeuille hebben?

Hoeveel obligaties u in uw portefeuille moet houden, hangt af van uw beleggingsdoelstellingen en uw risicoaversie. Hoe korter uw horizon, hoe hoger het gedeelte obligaties zou moeten zijn. Evenzo geldt dat, hoe hoger uw risicoaversie is, hoe meer obligaties u moet aanhouden om schommelingen van uw portefeuille te verminderen. Om precies te bepalen hoeveel obligaties u moet aanhouden, nodigen we u uit om hier uw eigen simulatie te doen.

Start mijn simulatie

Gekopieerd