Staatsobligaties worden vaak gezien als risicovrije beleggingen, die de veiligheid van het geïnvesteerde kapitaal garanderen. Dit beeld wordt versterkt door het vertrouwen dat beleggers stellen in het vermogen van de overheid om haar schulden na te komen. Echter, deze idyllische visie negeert verschillende inherente risico's die gepaard gaan met dit type belegging. Nu de Belgische éénjarige staatsobligatie afloopt en 22 miljard euro binnenkort een nieuwe bestemming moet vinden, laten we de risicovolle facetten van staatsobligaties onderzoeken.
We vergeten soms dat een staat niet onfeilbaar is. Hoewel de risicopremie die aan elke staatsobligatie is verbonden in theorie de soliditeit van de uitgever weerspiegelt, zijn er maar weinig beleggers die dit risico bewust in overweging nemen. Niemand zou blindelings vertrouwen moeten hebben in staten, vooral niet in een context waarin de schuld van velen, waaronder België en Frankrijk, maar niet alleen zij, nieuwe hoogten bereikt. De bijna-faillissement van Griekenland ligt niet zo ver achter ons...
In een periode van hoge inflatie, zoals we die momenteel ervaren, kunnen staatsobligaties mogelijk geen voldoende rendement bieden om de stijgende prijzen te compenseren. Met andere woorden, zelfs als de belegger geen nominale verlies lijdt, wordt zijn koopkracht na verloop van tijd aangetast. Bijvoorbeeld, de Belgische éénjarige staatsobligatie van 2023, met een jaarlijks rendement van 2,81% in een economie waar de inflatie meer dan 3% bedraagt over dezelfde periode, resulteert in een koopkrachtverlies van 0,2% van het geïnvesteerde bedrag. Deze erosie kan de langetermijn financiële doelen van beleggers ernstig beïnvloeden.
De looptijd van staatsobligaties is een cruciale factor om te overwegen. Korte termijn obligaties, hoewel ze het renterisico minimaliseren, dwingen de belegger snel een nieuwe beleggingsoplossing te vinden, wat een bron van stress is. Bovendien kan deze noodzaak om te herbeleggen lastig zijn als de marktomstandigheden ongunstig zijn veranderd. In een periode van hoge rentetarieven met een neerwaartse vooruitzicht zoals momenteel het geval is, loopt de belegger het risico bij de vervaldatum minder aantrekkelijke beleggingsmogelijkheden te vinden, waardoor de potentiële rendementen verminderen.
Historisch gezien hebben staatsobligaties aanzienlijk lagere rendementen opgeleverd in vergelijking met aandelen. In de afgelopen eeuw hebben aandelen gemiddeld bijna 100 keer meer opgeleverd dan staatsobligaties. Dit verschil in rendement is te wijten aan het feit dat aandelen, hoewel volatieler, economische groei en bedrijfsinnovatie vastleggen. Voor een belegger die zijn kapitaal op de lange termijn efficiënt wil laten groeien, kunnen aandelen een verstandigere keuze zijn, ondanks hun hogere risico.
Afhankelijk van het risicoprofiel en de beleggingshorizon is het raadzaam om de portefeuilleallocatie te optimaliseren om de juiste balans tussen aandelen en obligaties te bereiken. Maar welke aandelen en obligaties te kiezen? ETF's helpen deze vaak arbitraire en uiteindelijk inefficiënte keuze te vermijden. Door te kiezen voor een wereldwijde aandelen ETF en een Eurozone obligatie ETF, maximaliseert de belegger de portefeuillediversificatie, past deze gemakkelijk aan aan zijn risicobereidheid en minimaliseert de kosten. Gebouwd voor de lange termijn, zorgt deze benadering ook voor gemoedsrust voor de belegger. Geïnteresseerd? Maak een simulatie op de Easyvest website en neem zonder vertraging contact op met een van onze beheerders.